تشخیص کراتیت معمولاً شامل موارد زیر است:

 

معاینه چشم. اگرچه باز کردن چشم‌ها برای معاینه ممکن است ناراحت کننده باشد، اما مهم است که پزشک معاینه کند. این معاینه شامل میزان کیفیتی است که می توانید ببینید (حدیت بینایی).

 

آزمون Penlight. پزشک ممکن است چشم را با استفاده از نور قلمی معاینه کند تا واکنش مردمک چشم، اندازه و سایر عوامل را بررسی کند. پزشک ممکن است لکه ای را روی سطح چشم اعمال کند تا به شناسایی میزان و ویژگی بی نظمی های سطحی و زخم قرنیه کمک کند.

 

امتحان لامپ شکاف. پزشک چشم‌ها را با ابزار خاصی به نام لامپ شکاف معاینه می کند. این یک منبع روشن از نور و بزرگنمایی برای تشخیص وسعت کراتیت و همچنین تأثیری که ممکن است بر سایر ساختارهای چشم داشته باشد فراهم می کند.

 

تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی. پزشک ممکن است نمونه ای از اشک یا برخی از سلول های قرنیه را برای بررسی آزمایشگاهی برای تعیین علت کراتیت و کمک به ایجاد یک برنامه درمانی برای بیماری بگیرد.

 

تبلیغات

 

کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

تبلیغات و حمایت مالی

اطلاعات بیشتر

رفتار

کراتیت غیر عفونی

درمان کراتیت غیر عفونی بسته به شدت آن متفاوت است. به عنوان مثال، با ناراحتی خفیف ناشی از خراش قرنیه، قطره های اشک مصنوعی ممکن است تنها درمان باشد. با این حال، اگر کراتیت باعث ریزش و درد قابل توجهی شود، ممکن است یک چسب چشم 24 ساعته و داروهای موضعی چشم ضروری باشد.

 

 

کراتیت عفونی

 

درمان کراتیت عفونی بسته به علت متفاوت است.

 

  • کراتیت باکتریایی. برای کراتیت باکتریایی خفیف، قطره چشمی ضد باکتری ممکن است تمام چیزی باشد که برای درمان موثر عفونت نیاز دارید. اگر عفونت متوسط ​​تا شدید باشد، ممکن است برای رهایی از عفونت نیاز به مصرف آنتی بیوتیک خوراکی داشته باشید.

     

    کراتیت قارچی. کراتیت ناشی از قارچ معمولاً به قطره چشمی ضد قارچ و داروهای ضد قارچ خوراکی نیاز دارد.

     

    کراتیت ویروسی. اگر ویروسی عامل عفونت باشد، قطره های چشمی ضد ویروسی و داروهای ضد ویروسی خوراکی ممکن است موثر باشند. سایر ویروس ها فقط به مراقبت های حمایتی مانند قطره اشک مصنوعی نیاز دارند.

     

    کراتیت آکانتامبا. درمان کراتیت ناشی از انگل کوچک آکانتامبا ممکن است دشوار باشد. قطره چشمی آنتی بیوتیکی استفاده می شود، اما برخی از عفونت های آکانتامبا به دارو مقاوم هستند. در موارد شدید کراتیت آکانتامبا ممکن است نیاز به پیوند قرنیه باشد.

     

  • اگر کراتیت به دارو پاسخ ندهد، یا اگر باعث آسیب دائمی به قرنیه شود که به طور قابل توجهی بینایی را مختل کند، پزشک ممکن است پیوند قرنیه را توصیه کند.
  •  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر علائم و نشانه‌های مرتبط با چشم را دارید که شما را نگران می‌کند، می‌توانید با مراجعه به پزشک خانواده یا پزشک عمومی خود شروع کنید. بسته به نوع و شدت علائم، پزشک ممکن است شما را به یک چشم پزشک ارجاع دهد. از آنجایی که قرار ملاقات ها می توانند کوتاه باشند و از آنجا که اغلب موارد زیادی برای صحبت وجود دارد، ایده خوبی است که به خوبی آماده باشید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

 

  • از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید . از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً استفاده از لنزهای تماسی را متوقف کنید یا استفاده از قطره های چشمی را متوقف کنید.
  • هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.
  • فهرستی از تمام داروها، از ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید، تهیه کنید.
  • سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.
  •  

زمان با پزشک محدود است، بنابراین فهرستی از سوالات می تواند کمک کند از زمان با هم بودن خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت تمام شدن زمان، سوالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید. برای کراتیت، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

 

  • چه چیزی ممکن است باعث علائم من شود؟
  • علت احتمالی دیگر چیست؟
  • به چه نوع آزمایشی نیاز دارم؟
  • بهترین اقدام چیست؟
  • من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
  • آیا محدودیتی وجود دارد که باید رعایت کرد؟
  • آیا برای داروی عمومی که تجویز می کنید جایگزین وجود دارد؟
  • بروشور یا موارد چاپی دیگر وجود دارد که آن را با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟
  • چه چیزی تعیین می کند که باید برای ویزیت بعدی آماده شوم؟

علاوه بر سؤالاتی که آماده کرده اید، هر زمانی که چیزی را متوجه نشدید، از پرسیدن سؤالات دیگر از پزشک خود دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد. برای پاسخ دادن به آن ها آماده باشید. ممکن است بپرسد:

 

  • چه زمانی شروع به علائم کردید؟
  • آیا علائم همیشه بوده است یا گاه به گاه؟
  • علائم چقدر شدید است؟
  • به نظر می رسد چه چیزی شما را بهبود می بخشد؟
  • به نظر می رسد چه چیزی شما را بدتر می کند؟
  • آیا اخیراً چشم شما آسیب دیده است؟
  • آیا اخیراً شنا کرده اید یا در جکوزی بوده اید؟
  • آیا علائم روی یک چشم یا هر دو چشم تاثیر می گذارد؟
  • آیا از لنزهای تماسی استفاده می کنید؟
  • آیا با لنزهای تماسی خود می خوابید؟
  • هر چند وقت یکبار کیس ذخیره سازی لنز تماسی خود را تعویض می کنید؟
  • آیا در گذشته مشکل مشابهی داشته اید؟
  • آیا اکنون از قطره چشمی استفاده می کنید یا قبلا از آن استفاده کرده اید؟
  • سلامت عمومی تان چگونه است؟
  • آیا تا به حال بیماری مقاربتی داشته اید؟
  • آیا از داروی تجویزی یا مکمل استفاده می کنید؟
  • آیا اخیراً نوع لوازم آرایشی را که استفاده می کنید تغییر داده اید؟
  •